W Kodeksie karnym pojęcie mowy nienawiści nie występuje, ale można do niej zaliczyć wymienione tam takie przestępstwa jak nawoływanie do nienawiści, zniesławianie czy znieważanie. Każde z nich dyrektor szkoły powinien zgłosić na policji lub w prokuraturze.
Fragment artykułu z miesięcznika "Dyrektor Szkoły" 2019/3
Mowa nienawiści (ang. hate speech) polega na używaniu języka w celu rozbudzenia, rozpowszechniania czy usprawiedliwiania nienawiści i dyskryminacji, jak również przemocy wobec konkretnych osób, grup osób, przedstawicieli mniejszości czy jakiegokolwiek innego podmiotu będącego „na celowniku” danej wypowiedzi (http://uprzedzuprzedzenia.org/czym-mowa-nienawisci/). Rada Europy definiuje ten termin jako wszystkie formy ekspresji, które rozpowszechniają, podżegają, wspierają lub usprawiedliwiają nienawiść rasową, religijną, ksenofobię, antysemityzm lub inne formy nienawiści wynikające z nietolerancji, łącznie z nietolerancją wyrażoną za pomocą agresywnego nacjonalizmu i etnocentryzmu, dyskryminacją i wrogością wobec przedstawicieli mniejszości, imigrantów i osób obcego pochodzenia (https://pl.wikipedia.org/wiki/Mowa_nienawiści).
To, że narastająca fala mowy nienawiści staje się poważnym problemem, podkreślił m.in. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z 13.06.2017 r., II AKa 131/17, LEX nr 2329064, stwierdzając, że przepisy art. 32, art. 35 i art. 53 Konstytucji RP gwarantują prawo do równości, wolności od dyskryminacji i tożsamości mniejszości narodowych i etnicznych, a także zapewniają wolność zachowania i rozwoju własnego języka, zachowania obyczajów i tradycji, jak również wolność sumienia i religii. Ponadto Polska jest także stroną szeregu aktów prawa międzynarodowego, odnoszących się do walki z dyskryminacją, czego wyrazem jest implementacja do polskiego prawa (w tym prawa karnego) szeregu aktów prawa międzynarodowego o przeciwdziałaniu dyskryminacji z różnych powodów, w tym rasowych. Troska społeczności międzynarodowej stanowi jedną z ważnych przesłanek uznania społecznej szkodliwości przestępstw dyskryminacyjnych w warunkach państwa demokratycznego. Po wtóre, zjawiska dyskryminacyjne są niezwykle groźne społecznie, o czym świadczy narastająca liczba przestępstw na tym tle na terenie naszego kraju.
