Nauczyciele eksperci to osoby charakteryzujące się wysokimi kompetencjami w określonej dziedzinie, posiadające umiejętność dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi. Prezentuję przykłady wykorzystania ich potencjału w doskonaleniu wewnętrznym w szkole. Wypowiedzi mistrzów w zawodzie i dyrektorów to okazja do refleksji nad sposobami rozwoju nauczycieli i placówki oświatowej.
Fragment artykułu z miesięcznika "Dyrektor Szkoły" 2020/8
Każdy nauczyciel obowiązany jest doskonalić się zawodowo, zgodnie z potrzebami szkoły [art. 6 pkt 3a ustawy z 26.01.1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz.U. z 2019 r. poz. 2215 ze zm.]. Pedagodzy wywiązują się z tego zadania, poszerzając wiedzę i doskonaląc umiejętności podczas warsztatów oraz szkoleń, biorąc udział w seminariach, konferencjach, wykładach, studiach podyplomowych i innych formach proponowanych przez placówki doskonalenia nauczycieli, szkoły wyższe, instytucje zewnętrzne. Formy, częstotliwość, sposoby oraz efektywność doskonalenia są przedmiotem nadzoru dyrektora, który – w zależności od przyjętej koncepcji zarządzania – monitoruje, kontroluje i/lub wspomaga rozwój nauczycieli.
Jedną z powszechnie stosowanych form wewnętrznego doskonalenia są tzw. szkoleniowe rady pedagogiczne (termin potoczny) prowadzone przez zawodowych edukatorów. Rzadko natomiast robią to specjaliści z wewnętrznego grona danej placówki, a szkoda, bo nauczycieli ekspertów/mistrzów jest wielu i warto korzystać z ich potencjału.
Terminu „nauczyciel ekspert” używam tu w znaczeniu ogólnym – nie mam na myśli ekspertów ds. awansu zawodowego, lecz osoby charakteryzujące się wysokimi kompetencjami i uważane za autorytet w danej dziedzinie, co nie musi być tożsame z nauczanym przedmiotem czy sprawowaną funkcją. W każdym dużym gronie jest co najmniej kilku (?) nauczycieli wybitnych, zasługujących na miano eksperta.
