W niniejszym artykule omawiamy różne aspekty wprowadzania modyfikacji w szkole, szczególnie podkreślając grupy interesariuszy, które trzeba brać pod uwagę w tym procesie. Przedstawiamy kilka podstawowych kroków w planowaniu i wdrażaniu zmian, wskazujemy też korzyści, jakie może przynieść dyrektorowi skorzystanie z procedur i schematów zarządzania zaczerpniętych ze świata biznesu.
Fragment artykułu z miesięcznika "Dyrektor Szkoły" 2020/10
Wprowadzenie jakiejkolwiek modyfikacji zawsze oznacza koszty. Nie tylko finansowe, ale przede wszystkim społeczne, związane z koniecznością przekonania zainteresowanych i nauczenia ich funkcjonowania „po nowemu”. Warto więc systematycznie przygotowywać się do zmiany i rozważyć perspektywę wszystkich interesariuszy.
Szkoły niejako z definicji są instytucjami tradycyjnymi – ich działanie wyznaczają nie tylko przepisy, ale też społeczne postrzeganie roli placówki oświatowej i jej pożądanego kształtu. Do starego porządku bardziej niż organ prowadzący, dyrektor czy nauczyciele bywają przywiązani rodzice i lokalna społeczność. Należy jednak pamiętać, że zmiana nie powinna odbyć się bez nich, a próba zignorowania zgłaszanych postulatów czy wyrażanych potrzeb może sparaliżować jakiekolwiek działanie.
Epidemia koronowirusa zmusiła szkoły do modyfikacji sposobu nauczania. Po kilku miesiącach kształcenia na odległość dyrektorzy wiedzą, co się sprawdziło, które formy pracy służą nauczycielom i uczniom, w jaki sposób warto pracować z radą pedagogiczną. Najnowsze badanie przeprowadzone przez Centrum Cyfrowe (https://centrumcyfrowe.pl/edukacja-zdalna/) pokazuje, że za pozytywne doświadczenia społeczność szkolna uznała przede wszystkim: swobodę w doborze narzędzi edukacyjnych, zaopatrzenie nauczycieli i uczniów w sprzęt komputerowy, zwiększenie kompetencji cyfrowych, przewagę oceny kształtującej nad tradycyjną, łatwość komunikowania się w różnych grupach (uczniów, nauczycieli, rodziców).
