ORCID: https://orcid.org/0000-0001-6799-7392
Jest profesorem zwyczajnym w Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie, arbitrem Sądu Arbitrażowego przy Krajowej Izbie Gospodarczej, członkiem korespondentem Międzynarodowej Akademii Prawa Porównawczego (Academie International de Droit Comparé) w Paryżu, członkiem wielu komisji kodyfikacyjnych, członkiem kolegiów redakcyjnych lub rad programowych czasopism.
Został odznaczony Złoty Krzyżem zasługi (1975) oraz Krzyżem Kawalerskim (1980) i Oficerskim Orderem Odrodzenia Polski Restituta (1987). Za zasługi w rozwijaniu współpracy polsko-francuskiej Premier Republiki Francuskiej dekretem z 21.07.1987 r. mianował go kawalerem Orderu Palm Akademickich. W 1995 r. Uniwersytet w Rostowie nad Donem nadał mu godność doktora honoris causa. Godność doktora honoris causa nadał mu również Uniwersytet Śląski (2011). Jest laureatem Nagrody Pro Scientia et Arte (2006), Śląskiego Oskara (2008), Nagrody Towarzystwa Przyjaciół Śląska w Warszawie (2016), lauru Studenckiego Uniwersytetu Śląskiego (2017) i Kryształowego Lauru Umiejętności i Kompetencji (2018).
Urodził się 18.05.1936 r. w Zagórzycach (Małopolska). W latach 1953–1957 odbył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie; od 1.10.1956 r. był zastępcą asystenta w Katedrze Prawa Cywilnego i Prawa Międzynarodowego Prywatnego, kierowanej przez prof. Kazimierza Przybyłowskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po uzyskaniu magisterium, od 1.07.1957 r. pracował jako asystent w tej Katedrze, następnie zaś jako starszy asystent, a po doktoracie – adiunkt. Od 15.08.1959 r. do 31.10.1961 r. był radcą prawnym do spraw zastępstwa sądowego w Wydziale Organizacyjno-Prawnym Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie. Od 1.12.1961 r. do 31.12.1963 r. odbył pozaetatową aplikację sądową w Sądzie Wojewódzkim w Krakowie, zakończoną egzaminem sędziowskim, złożonym w grudniu 1963 r. z wynikiem bardzo dobrym.
Na podstawie rozprawy doktorskiej pt. Zdolność do czynności prawnych osób fizycznych w polskim prawie międzynarodowym prywatnym, 27.04.1964 r. po złożeniu egzaminów doktorskich i publicznej obronie przed Radą Wydziału Uniwersytetu Jagiellońskiego Rada ta uchwałą z tej samej daty nadała mu stopień doktora nauk prawnych. Promotorem w przewodzie doktorskim był prof. Kazimierz Przybyłowski.
W latach 1966–1968 był delegatem adiunktów i asystentów do Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1.10.1968 r. – adiunktem w Katedrze Prawa Cywilnego Obrotu Wewnętrznego i Międzynarodowego na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, a od 1991 r. do 2006 r. – kierownikiem Katedry Prawa Cywilnego i Prawa Prywatnego Międzynarodowego Uniwersytetu Śląskiego. Na tym Uniwersytecie pracował na pełnym etacie do 2015 r. Od 1.10.2007 r. jest zatrudniony jako profesor zwyczajny w Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie.
Stopień doktora habilitowanego nauk prawnych uzyskał w 1974 r. mocą uchwały Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Podstawę habilitacji stanowiła rozprawa pt. Dziedziczenie ustawowe w prawie prywatnym międzynarodowym. Metody regulacji właściwości prawa, Katowice 1973, ss. 192.
W 1979 r. uzyskał tytuł i stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 1990 r. – profesora zwyczajnego na Uniwersytecie Śląskim.
Prof. dr hab. Maksymilian Pazdan specjalizuje się w prawie prywatnym międzynarodowym, prawie cywilnym i międzynarodowym prawie handlowym. Jego podręcznik prawa prywatnego międzynarodowego ma już 16 wydań. W latach 2014–2015 ukazał się pod jego redakcją trzytomowy System Prawa Prywatnego Międzynarodowego, a w 2018 r. Komentarz obejmujący prawo prywatne międzynarodowe obowiązujące w Polsce.
Na Uniwersytecie Śląskim pełnił różne funkcje, m.in. kierownika Zawodowego Studium Administracyjnego (1970–1972), prodziekana (1972–1978) i dziekana Wydziału Prawa i Administracji (1978–1980), prorektora (1981–1987), a w latach 1990–1996 rektora tej uczelni. W kadencji 2002–2005 był członkiem Senatu Uniwersytetu Śląskiego.
W latach 1999–2002 był wiceprzewodniczącym Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego.
Od 1978 r. jest arbitrem Sądu Arbitrażowego przy Krajowej Izbie Gospodarczej (do 1989 r. – Polskiej Izbie Handlu Zagranicznego) w Warszawie; był też wybierany arbitrem w arbitrażu ad hoc.
Od wielu lat bierze udział w pracach legislacyjnych. Jako członek Komisji Ekspertów do opracowania projektu kodeksu handlu zagranicznego, powołanej przez Ministra Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej (1977), uczestniczył w pracach, które doprowadziły do powstania takiego projektu (1981). Był członkiem tzw. Komisji Resicha, która przygotowała projekt ustawy o szkolnictwie wyższym (1980–1981), członkiem powołanej w 1988 r. Komisji do spraw reformy prawa cywilnego (przygotowała ona nowelizację Kodeksu cywilnego z 1990 r.), przez dwie kadencje uczestniczył w pracach Rady Legislacyjnej (1987–1992); w latach 1990–1991 przewodniczył Komisji do spraw reformy prawa górniczego i geologicznego, która przygotowała projekt stosownej ustawy uchwalonej następnie przez Sejm, a od 22.10.1996 r. do 17.12.2015 r. był członkiem Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego. W Komisji tej przewodniczył Zespołom Prawa Prywatnego Międzynarodowego i Prawa Spadkowego.
Wchodził w skład Rady Naukowej Instytutu Badania Prawa Sądowego przy Ministrze Sprawiedliwości (1986–1990) oraz Rady Międzyuczelnianego Instytutu Wynalazczości i Ochrony Własności Intelektualnej w Krakowie (od 1978 r.). Od 1999 r. do 2018 r. był członkiem Rady Naukowej Instytutu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.
W latach 1984–1989 oraz 1997–2012 był członkiem Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk.
Walne Zgromadzenie Polskiej Akademii Umiejętności dnia 23.06.2001 r. wybrało go na członka korespondenta. Od kwietnia 2003 r. jest członkiem korespondentem Międzynarodowej Akademii Prawa Porównawczego (Academie International de Droit Comparé) w Paryżu.
Odbył dłuższe staże zagraniczne – we Francji jako stypendysta rządu francuskiego (Université Paris I – 1973, 1978) oraz w Niemczech jako stypendysta DAAD i Max Planck Gesellschaft (instytuty Maxa Plancka w Hamburgu – 1984 i w Monachium – 1984, 1986, 1989).
Był członkiem kolegiów redakcyjnych lub rad programowych czasopism: „Studia Cywilistyczne”, „Droit Polonais Contemporain”, „Polish Yearbook of International Law”, „Przegląd Prawa i Administracji”, „Nowe Prawo”, „Państwo i Prawo”. Obecnie zaś w tej roli występuje w czasopismach: „Kwartalnik Prawa Prywatnego”, „Orzecznictwo Sądów Polskich”, „Rejent”. W latach 1987–2000 pod jego redakcją ukazywały się „Problemy Prawa Handlu Zagranicznego” (łącznie 20 zeszytów), obecnie zaś ukazują się „Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego”.
Jest członkiem Sekcji Polskiej Towarzystwa Przyjaciół Francuskiej Kultury Prawniczej im. Henri Capitant (Association Henri Capitant des Amis de la Culture Juridique Française), Stowarzyszenia Polskich Arbitrów, Stowarzyszenia Przyjaciół Uniwersytetu Śląskiego oraz Polskiego Stowarzyszenia Prawa Europejskiego.
Publikacje (2017–2019)
1. W poszukiwaniu prawa właściwego dla uznania dziecka urodzonego w następstwie procedury wspomaganej medycznie [w:] M. Pazdan, M. Jagielska, E. Rott-Pietrzyk, M. Szpunar, Rozprawy z prawa prywatnego. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Wojciechowi Popiołkowi, red. M. Pazdan, Warszawa 2017, s. 140–146.
2. Zasada jednolitości statutu spadkowego i odstępstwa od niej w rozporządzeniu spadkowym UE z 2012 r. [w:] Prawo prywatne wobec wyzwań współczesności. Księga pamiątkowa dedykowana Profesorowi Leszkowi Ogiegle, red. M. Fras, P. Ślęzak, Warszawa 2017, s. 343–350.
3. Umowy o zrzeczenie się dziedziczenia w rozporządzeniu spadkowym UE z 2012 r. [w:] Ius est a iustitia appellatum. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Tadeuszowi Wiśniewskiemu, Warszawa 2017, s. 1047–1055.
4. Zawezwanie do próby ugodowej jako przyczyna przerwy biegu przedawnienia de lege lata i de lege ferenda [w:] Czynić postęp w prawie. Księga jubileuszowa dedykowana Profesor Birucie Lewaszkiewicz-Petrykowskiej, red. W. Robaczyński, Łódź 2017, s. 99–108.
5. Aspekty kolizyjnopprawne odpowiedzialności za długi spadkowe, „Rejent” 2017/9 (317), s. 11–24.
6. Prawo prywatne międzynarodowe, Warszawa 2017, ss. 551.
7. Zarządca sukcesyjny a wykonawca testamentu [w:] Ius est ars boni et aequi. Księga dedykowana Profesorowi Józefowi Frąckowiakowi, red. A. Danko-Roesler, M. Leśniak, M. Skory i B. Sołtys, Warszawa 2018, s. 885–894.
8. Prawo prywatne międzynarodowe. Komentarz, Warszawa 2018, redakcja tomu oraz autorstwo stron 3–11, 15–19, 37–48, 55–58, 81–83, 106–111, 177–190, 195–202, 173–283, 327–333, 361–372, 508–523, 535–547, 583–619, 1147–1213, 1220–1225, 1239–1249, 1275–1280.
9. Objaśnienie do art. 7091–70918 i 922–1088 [w:] Kodeks cywilny. T. II. Komentarz, red. K. Pietrzykowski, Warszawa 2018, s. 616–647, 1002–1288.
10. Objaśnienie do art. 8–43, 89–116 [w:] Kodeks cywilny. T. I. Komentarz, red. K. Pietrzykowski, Warszawa 2018, s. 79–190, 412–480.
11. Współczesne wyzwania prawa prywatnego międzynarodowego w zakresie prawa rodzinnego [w:] Kolizyjne i procesowe aspekty prawa rodzinnego, red. J. Gołaczyński, W. Popiołek, Warszawa 2019, s. 127–135.
12. Zagadnienia kolizyjnoprawne w prawie spółek handlowych [w:] Prawo spółek handlowych, t. 2A, red. A. Szumański, Warszawa 2019, s. 323–378.