Nowe regulacje prawa o szkolnictwie wyższym i nauce
dr Marek Jarentowski
politolog, prawnik, dr nauk o polityce; kierownik Zakładu Instytucji, Aktorów i Procesów Politycznych w Instytucie Politologii UKSW w Warszawie, główny ekspert ds. legislacji w Kancelarii Senatu RP
Nowe regulacje prawa o szkolnictwie wyższym i nauce
W artykule przedstawiono najistotniejsze regulacje ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz różnice między nimi a regulacjami dotychczasowymi. Ustawa ta łączy cztery dotychczasowe ustawy regulujące: szkolnictwo wyższe, stopnie i tytuły, finansowanie nauki, kredyty studenckie. Nowa ustawa dokonuje deregulacji struktury organizacyjnej uczelni (m.in. likwidacja wydziałów). Ustawa wprowadza nowy organ uczelni publicznej – radę uczelni, ale nie będzie ona miała wbrew pierwotnym propozycjom, istotnych kompetencji. Od przyznanej uczelni w danej dyscyplinie kategorii naukowej będą uzależnione nie tylko – jak dotychczas – subwencje i dotacje z budżetu państwa, lecz także – i to jest nowość – uprawnienia do nadawania stopni i prowadzenia kierunków. Wyraźna granica przebiega między uczelniami a w istocie dyscyplinami, w których uczelnia ma kategorię naukową A+ (najlepsza), A lub B+ a pozostałymi (B, C lub brak kategorii).
Słowa kluczowe: szkolnictwo wyższe, nauka, nauczyciele akademiccy, kategorie naukowe, ustawa z 2018 r.
New legal regulations on higher education and science
The article presents the most important regulations of the Act of 20.07.2018 – The Law on Higher Education and Science and the differences between those and the previous regulations. This Act combines the four previous laws governing higher education, grades and titles, financing of science, and student loans. The new law deregulates the organizational structure of the university (including the elimination of faculties). The Act introduces a new body of the public university – a university council, but it will not have essential competences, contrary to the original proposals. The scientific category within a given discipline awarded to a university will affect not only subventions and subsidies from the State budget, but also – and this is a novelty – entitlement to awarding degrees and titles. A clear line runs between universities, or rather the disciplines in which the university has the category A+ (the best), A or B+, and the others (B, C or no category).
Słowa kluczowe: higher education, science, academic teachers, scientific categories, The Act of 20.07.2018 – The Law on Higher Education and Science
Bibliografia:
Chałupka M., Prawo o szkolnictwie wyższym z komentarzem, Warszawa 2011.
Izdebski H., Zieliński, J.M., Prawo o szkolnictwie wyższym. Komentarz, Warszawa 2015.
Izdebski H., Zieliński, J.M., Ustawa o stopniach naukowych i tytule naukowym. Komentarz, Warszawa 2015.
Pakuła J. (red.), Prawo o szkolnictwie wyższym: nowe prawo – aktualne problemy, Toruń 2012.
Pyter M. (red.), Prawo o szkolnictwie wyższym: komentarz, Warszawa 2012.
Revised Field of Science and Technology (FOS) Classification in The Frascati Manual, https://www.oecd.org/science/inno/38235147.pdf.
Sanetra W., Wierzbowski M. (red.), Prawo o szkolnictwie wyższym: komentarz, Warszawa 2013.
Wojtczak K., W sprawie tytułu profesora w projektach założeń Prawa szkolnictwa wyższego (Ustawa 2.0), „Studia Prawa Publicznego” 2017/4.
dr Marek Woch
doktor nauk prawnych, biegły sądowy z zakresu zarządzania oraz organizacji opieki zdrowotnej przy Sądzie Okręgowym Warszawa–Praga w Warszawie, ławnik Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie, pełnomocnik Prezesa NFZ do Spraw Kontaktów z Organizacjami Pozarządowymi i Organami Władzy Publicznej, wykładowca w Szkole Głównej Służby Pożarniczej, członek Polskiego Towarzystwa Legislacji w Warszawie, członek Stowarzyszenia Badań nad Źródłami i Funkcjami prawa FONTES
Instytucjonalne przenikanie się kompetencji dotyczących publicznych ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych w Polsce na przykładzie świadczeń rehabilitacji leczniczej, społecznej oraz zawodowej
Celem artykułu jest przedstawienie czytelnikowi problematyki osób z niepełnosprawnościami i znaczenia rehabilitacji leczniczej, społecznej oraz zawodowej w przywracaniu w modelu medycznym chorych społeczeństwu. Oczywiście mając na uwadze także inne modele dotyczące funkcjonalnych ograniczeń czy to społecznych, funkcjonalnych, jak również definicji prawnych. Niemniej jednak poruszone zagadnienia dotyczyć mogą każdego po urazie. Zobrazowanie zmian, jakie zaszły w ubiegłych latach w Polsce, pozwala zauważyć, że doszło na poziomie ustawodawstwa do rozdzielenia instytucji odpowiadających za sektor ochrony zdrowia i sektor polityki społecznej. Efektem tych uregulowań jest sytuacja, że jedna instytucja płaci za leczenie, a druga za zwolnienia lekarskie, a kolejne finansują różne świadczenia na rzecz potrzebujących. Natomiast procesy te odbywają się w zasadzie bez koordynacji pomiędzy tymi podmiotami.
Słowa kluczowe: instytucje, niepełnosprawność, proces rehabilitacji, Polska Szkoła Kompleksowej Rehabilitacji
Institutional cross-over of competencies regarding public health and social insurances in Poland illustrated by the example of medical, social and occupational rehabilitation services
The aim of this article is to present to the reader the problem of disability and the importance of medical, social and occupational rehabilitation in restoring patients to functional activity in society within the medical model. Of course, also bearing in mind other models regarding functional limitations, whether social, functional as well as legal definitions. Nevertheless, the issues discussed can concern everyone after an injury. A visualisation of the changes that have taken place in Poland in recent years shows that there has been a legislative resolution to separate the institutions responsible for the health sector and the social policy sector. The effect of these regulations is the situation that one institution pays for treatment, another for sick leave, and yet other ones finance various benefits for those in need. Moreover, those processes take place with virtually no coordination between these entities.
Keywords: institutions, disability, rehabilitation process, Polish School of Rehabilitation
Bibliografia:
Bieniasz D., Szałek A.J., System ubezpieczeń społecznych, ubezpieczenie zdrowotne i system emerytalny po reformie, Warszawa 1999.
Błędowski P., Starzenie się i starość w perspektywie teoretycznej. Wyzwania i szanse [w:] Polityka społeczna wobec starzenia się i starości w Polsce w latach 2015–2035. Sprawozdanie z konferencji naukowej Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych, red. R. Marczak, Warszawa 2016.
Brzeziński B., Matuszewski W., Morawski W., Olesińska A., Zalasiński A., Prawo finansów publicznych, Toruń 2006.
Byszewski G., Koncepcja zmiany w zakresie redystrybucji części składek płaconych przez ubezpieczonych na rzecz publicznej służby zdrowia [w:] Sprawozdanie z ogólnopolskiej konferencji naukowej. PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ W SŁUŻBIE ZDROWIA „Podmioty niepubliczne w publicznej służbie zdrowia”, red. A. Gołębiowska, M. Woch, Warszawa 2016.
Döbler J., Niemiecki system welfare: tradycje i transformacje [w:] Wybrane aspekty międzynarodowej polityki społecznej – pomoc społeczna i aktywna integracja, red. M. Grewiński J. Krzyszkowski, Warszawa 2012.
Grewiński M., Świadczenia a konteksty usług społecznych i socjalnych [w:] System pomocy społecznej w Polsce – wyzwania i kierunki, M. Grewiński, A. Zasada-Chorab, Toruń 2012.
Golinowska S. (red.), Instytucjonalne, zdrowotne i społeczne determinanty niepełnosprawności, Warszawa 2012.
Jędrasik-Jankowska I., Pojęcia i konstrukcje prawne ubezpieczenia społecznego, t. 1, Warszawa 2006.
Jurek Ł., Społeczne ubezpieczenie pielęgnacyjne: porównanie międzynarodowe, Wrocław 2013.
Kawwa J., Wilmowska-Pietruszyńska A., Znaczenie rehabilitacji w zapobieganiu niepełnosprawności, „Niepełnosprawność – zagadnienia, problemy, rozwiązania” 2016/2(19).
Lackoroński B., Kwestia autonomicznej kwalifikacji umów cywilnoprawnych w systemie ubezpieczeń społecznych, „Zeszyty Prawnicze BAS” 2016/4(52).
Mehrhoff F., Rekomendacje dla Polski na podstawie doświadczeń międzynarodowych. Wdrożenie Art. 27 Konwencji Narodów Zjednoczonych o Prawach Osób Niepełnosprawnych (KPON), „Niepełnosprawność – zagadnienia, problemy, rozwiązania” 2016/4(21).
Miśkiewicz M., Ochrona zdrowia [w:] Polityka społeczna, red. A. Rajkiewicz, Warszawa 1976.
Rajkiewicz A., Zabezpieczenie społeczne [w:] Polityka społeczna, red. A. Rajkiewicz A., Warszawa 1976.
Rutkowska-Podołowska M., Ubezpieczenia zdrowotne w wybranych państwach zachodnioeuropejskich i wskazania dla Polski [w:] Problematyka współczesnych ubezpieczeń, red. A. Organiściak-Krzykowska, J. Bak, Warszawa–Olsztyn 2013.
Szpor G., Ubezpieczenia w systemie zabezpieczenia społecznego [w:] System ubezpieczeń społecznych. Zagadnienia podstawowe, red. Z. Kluszczyńska, W. Koczur, K. Rubel, G. Szpor, T. Szumlicz, G. Szpor, Warszawa 2007.
Szumlicz T., Ubezpieczenie w polityce społecznej. Teksty i komentarze, Warszawa 2015.
Uścińska G., Wilmowska-Pietruszyńska A. (red.), Rehabilitacja zawodowa – stan aktualny i proponowane zmiany, Warszawa 2014.
Uścińska G., Świadczenia z zabezpieczenia społecznego w regulacjach międzynarodowych i polskich. Studium porównawcze, Warszawa 2005.
Wilmowska-Pietruszyńska A., Rehabilitacja w systemie zabezpieczenia społecznego osób niepełnosprawnych, „Studia BAS” 2015/2(42)..
Woch M., Rola administracji publicznej w procesie tworzenia powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego [w:] Ramy prawne funkcjonowania administracji publicznej w Polsce, red. R. Grzeszczak, M.R. Tużnik, M. Woch, Warszawa 2015.
Woch M., Ochrona zdrowia w Polsce z punktu widzenia filozoficznoprawnego, Warszawa 2015.
Woch M., Kto ma decydować o prawie do ochrony zdrowia w państwie demokratycznym, czyli filozoficzne ujęcie zdrowia i choroby [w:] Opieka zdrowotna w systemie władzy publicznej w Polsce, red. M. Konarski, M. Woch M., Warszawa 2013.
Woch M., Instytucje kształtujące system opieki zdrowotnej w Polsce (Analiza prawno-porównawcza lat 1918–2004), Warszawa 2012.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Zabezpieczenie społeczne w Polsce, Warszawa 2016.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Ubezpieczenia Społeczne w Polsce, Warszawa 2014.
Ziółkowska R., Nowy system ubezpieczeń społecznych. Komplet aktów prawnych z komentarzem, Gdańsk 1999.
Zybała A., Państwo bez mózgu, „Dziennik Gazeta Prawna” z 11–13.05.2018.
dr Krzysztof Kozłowski
Katedra Prawa Konstytucyjnego, Uniwersytet Jagielloński
Konstytucyjne i ustawowe podstawy nabycia obywatelstwa polskiego w drodze repatriacji
Konstytucja RP przewiduje dwie podstawowe formy nabycia obywatelstwa polskiego. Jest to możliwe w formie pierwotnej, przez urodzenie z polskich rodziców lub też w formie wtórnej, a odbywa się przez akt naturalizacji. Nie wyczerpuje to jednak wszystkich podstaw nawiązania stosunku obywatelskiego. W 2000 r. przyjęto ustawę o repatriacji. Pozwala ona na przyjazd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osobom, które mają polskie korzenie i aprobują polską tożsamość. Na mocy tej ustawy repatriant zyskuje nie tylko prawo do stałego pobytu, ale także nabywa, w szczególnym trybie przez nią przewidzianym, polskie obywatelstwo. Mechanizm ten powoduje jednak, że przestaje być ono instytucją wyjątkową. Kompleksowe unormowanie instytucji repatriacji nie powinno jednak stanowić przedmiotu dezaprobaty. Taki stan rzeczy wynika bowiem przede wszystkim z uwarunkowań etycznych i historycznych. Jest to przecież forma rekompensaty za krzywdy, jakich doznali obywatele polscy i ich potomkowie w okresie panowania europejskich reżimów totalitarnych. Spowodowały one, że wielu polskich obywateli, bez ich woli, zostało przesiedlonych poza granice kraju. Obecne mechanizmy pozwalają na ich powrót oraz odzyskanie pełni praw publicznych i politycznych.
Słowa kluczowe: Konstytucja RP, obywatelstwo, polskie pochodzenie, reguła ius sanguinis, reguła ius soli, naturalizacja, repatriacja, powrót do ojczyzny
Constitutional and statutory grounds for the acquisition of Polish citizenship through repatriation
The Constitution of the Republic of Poland provides for two basic forms of acquiring Polish citizenship. This is possible by virtue of the circumstances of birth from Polish parents or in a secondary form, namely through the act of naturalisation. However, this does not exhaust all the grounds for establishing a citizenship. In 2000, a special act on repatriation was adopted. It allows people who have Polish roots or Polish ancestors to arrive on the territory of the Republic of Poland. Pursuant to this law, a repatriate gains not only the right to permanent residence, but also acquires Polish citizenship, in a specific manner provided for by this law. This mechanism, however, means that Polish citizenship ceases to be exclusive and unique. However, the introduction of the institution of repatriation to the Polish legal order should not be subject to disapproval. It is, after all, primarily the result of ethical and historical circumstances. It is a form of compensation for the harm suffered by Polish citizens and their descendants during the reign of European totalitarian regimes. These caused many Polish citizens to be resettled abroad, against their will. The current regulations allow them to return and fully regain their public and political rights.
Keywords: Constitution of the Republic of Poland, citizenship, Polish origins, ius sanguinis rule, ius soli rule, naturalisation, repatriation, return to the homeland
Bibliografia:
Balicki R., Banaszak B., Obywatelstwo polskie w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej [w:] Dziesięć lat Konstytucji RP, red. H. Zięba-Załucka, E. Gdulewicz, Rzeszów 2007.
Banaszak B., Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, Warszawa 2009.
Banaszak B., Porównawcze prawo konstytucyjne współczesnych państw demokratycznych, Kraków 2004.
M. Banaś M., A. Krzywonos, Prawo do obywatelstwa [w:] B. Banaszak, A. Preisner, Prawa i wolności obywatelskie w Konstytucji RP, Warszawa 2002.
Garlicki L., Zubik M. (red.), Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, t. 1, Warszawa 2016.
Jagielski J., Status obywatela i cudzoziemca w orzecznictwie, Warszawa 2001.
Jagielski J., Pudzianowska D., Ustawa o Karcie Polaka. Komentarz, Warszawa 2008.
Kozłowski K., Ewolucja pojęcia obywatelstwa w okresie obowiązywania Konstytucji RP z 1997 r. – zagadnienia wybrane [w:] Dwadzieścia lat obowiązywania Konstytucji RP. Polska myśl konstytucyjna a międzynarodowe standardy demokratyczne, red. J. Jaskiernia, K. Spryszak, Toruń 2017.
Kwiecień R., Charakter prawny i znaczenie umów repatriacyjnych z 9 i 22 września 1944 roku, „Przegląd Sejmowy” 2005/4.
Leraczyk I., Nabycie obywatelstwa polskiego z mocy prawa [w:] Nabywanie obywatelstwa polskiego, red. T. Sieniow, Lublin 2013.
Rytel A., Nabycie obywatelstwa polskiego przez repatriację, „Gdańskie Studia Prawnicze” 2004/1.
Safjan M., Bosek L., Konstytucja RP. Komentarz, t.1, Warszawa 2016.
Sora M., Repatriacja do Polski po 1990 r. – uwarunkowania prawne, skala przyjazdów, obszar osiedlenia, „Studia Biura Analiz Sejmowych” 2013/2.
Sylwestrzak A., Obywatelstwo i konstytucyjne prawa obywatelskie w Rzeczypospolitej Polskiej i Unii Europejskiej, „Gdańskie Studia Prawnicze” 2006/1.
Ura P., Repatriacja jako sposób nabycia obywatelstwa polskiego, „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Informatyki, Zarządzania i Administracji” 2012/18.
Żołądek Ł., Polska polityka repatriacyjna. Rozwiązania prawne, ich krytyka i nowe propozycje, „Studia Biura Analiz Sejmowych” 2013/2.
Artur Trubalski, PhD
legal counsel, constitutionalist, lecturer at the University of Rzeszów
The role of the President of the Polish Republic in ensuring the security of the state
[Rola Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie bezpieczeństwa państwa]
Niniejsze opracowanie ma na celu analizę roli ustrojowej Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie bezpieczeństwa państwa z perspektywy przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Prezydent RP odgrywa znaczącą rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa państwa. Wynika to zarówno z jego funkcji ustrojowych, jak również zadań ustrojowych. Dodatkowym elementem mającym wpływ na pozycję ustrojową Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie bezpieczeństwa państwa są jego uprawnienia osobiste, jak również funkcjonowanie na podstawie przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej organów właściwych w zakresie bezpieczeństwa państwa i podległych Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej takich jak Rada Bezpieczeństwa Narodowego oraz Rada Gabinetowa.
Słowa kluczowe: bezpieczeństwo państwa, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Rada Bezpieczeństwa Narodowego, Rada Gabinetowa, stany nadzwyczajne, Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej
The role of the President of the Republic of Poland in ensuring the security of the state
This study aims to analyse the systemic role of the President of the Republic of Poland in the field of state security from the perspective of the provisions of the Constitution of the Republic of Poland. The President of the Republic of Poland plays a significant role in ensuring state security. This results from his political functions as well as his tasks within the political system. An additional element affecting the political position of the President of the Republic of Poland in the field of state security are his personal entitlements, as well as the functioning, under the provisions of the Constitution of the Republic of Poland, of competent authorities in the area of state security, which are subordinate to the President of the Republic of Poland, such as the National Security Council and the Cabinet Council.
Keywords: national security, the President of the Republic of Poland, the National Security Council, the Cabinet Council, states of emergency, the Constitution of the Republic of Poland
Bibliografia:
Banaszak B., Prawo konstytucyjne, Warszawa 2015.
Chorążewska A., Instytucja Rady Gabinetowej w praktyce stosowania Konstytucji RP z 1997 r. [w:] Księga pamiątkowa profesora Marcina Kudeja, red. A. Łabno, E. Zwierzchowski, Katowice 2009.
Chorążewska A., Model prezydentury w praktyce politycznej po wejściu w życie Konstytucji RP z 1997 r., Warszawa 2008.
Czajowski J., Zwierzchnictwo Prezydenta RP nad Siłami Zbrojnymi w świetle praktyki stosowania Konstytucji RP z 1997 r. [w:] System rządów Rzeczypospolitej Polskiej. Założenia konstytucyjne a praktyka ustrojowa, red. M. Grzybowski, Warszawa 2006.
Eckhardt K., Problem zakresu konstytucjonalizacji instytucji stany nadzwyczajnego – uwagi ogólne [in:] Studia z prawa konstytucyjnego, red. J. Posłuszny, J. Buczkowski, K. Eckhardt, Przemyśl–Rzeszów 2009.
Echkhardt K., Stany nadzwyczajne jako instytucja polskiego prawa konstytucyjnego, Przemyśl–Rzeszów 2012.
Fehler W., Rada Bezpieczeństwa Narodowego jako konstytucyjny organ państwowy [w:] Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 r. Ciągłość i zmiana, red. T. Słomka, A. Materska-Sosowska, Warszawa 2012.
Jamróz L., Rada Ministrów, Prezes Rady Ministrów, administracja rządowa [w:] Prawo konstytucyjne, red. S. Bożyk, Białystok 2014.
Garlicki L., Polskie prawo konstytucyjne. Zarys wykładu, Warszawa 2009.
Jaskiernia J., Pojęcie i aksjologia parlamentaryzmu zracjonalizowanego [w:] Wybrane aspekty parlamentaryzmu zracjonalizowanego, red. M. Paździor, B. Szmulik, Lublin 2011.
Kruk M., Wprowadzenie do problematyki parlamentarnego systemu rządów [in:] Parlamentarny system rządów. Teoria i praktyka, red. T. Mołdawa, J. Szymanek, M. Mistygacz, Warszawa 2012.
Kuca G., Zasada podziału władzy w Konstytucji RP z 1997 roku, Warszawa 2014.
Kuciński J., Wołpiuk W.J., Zasady ustroju politycznego państwa w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 roku, Warszawa 2012.
Mojak R., Model prezydentury w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. (regulacja konstytucyjna roli ustrojowej Prezydenta RP a praktyka politycznoustrojowa realizacji modelu ustrojowego prezydentury) [w:] System rządów Rzeczypospolitej Polskiej. Założenia konstytucyjne a praktyka ustrojowa, red. M. Grzybowski, Warszawa 2006.
Mojak R., Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej [in:] Polskie prawo konstytucyjne, ed. W. Skrzydło, Lublin 2010.
Opaliński B., Rozdzielenie kompetencji władzy wykonawczej między Prezydenta RP oraz Radę Ministrów na tle Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 roku, Warszawa 2012.
Skrzydło W., Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, Warszawa 2013.
Sokolewicz W., Wojsko i konstytucja, Warszawa 2015.
Wołpiuk W.J., Państwo wobec szczególnych zagrożeń. Komentarz wybranych przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., Warszawa 2012.
dr Tomasz Dąbrowski
adiunkt w Katedrze Prawa, Uniwersytet Technologiczno-Humanistyczny im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu, radca prawny
Przesłanki umorzenia administracyjnego postępowania egzekucyjnego w świetle orzecznictwa sądowego
Przedmiotem opracowania jest analiza przesłanek umorzenia administracyjnego postępowania egzekucyjnego. We wstępie Autor omawia istotę umorzenia postępowania egzekucyjnego. Następnie przedstawia przesłanki obligatoryjnego umorzenia postępowania egzekucyjnego. W dalszej części tekstu Autor przestawia fakultatywną przesłankę umorzenia tytułowego postępowania. Kolejna cześć artykułu odnosi się do trybu i formy umorzenia postępowania egzekucyjnego. Analiza tytułowej problematyki oparta jest na kanwie orzecznictwa sądowego i wypowiedzi doktryny.
Słowa kluczowe: umorzenie, postępowanie egzekucyjne, przesłanki, orzecznictwo sądowe
An analysis of premises for discontinuance of administrative enforcement proceedings based on judicial practice and theory
The subject matter of this paper is an analysis of premises for the discontinuance of administrative enforcement proceedings. In the introduction the author discusses the essence of discontinuance of enforcement proceedings. This is followed by the premises for obligatory discontinuance of enforcement proceedings. The further part of the paper presents an optional premise for discontinuance of the said proceedings. Finally, the procedure and form of discontinuance of enforcement proceedings are outlined. The analysis of the said institution is based on judicial practice and theory.
Keywords: discontinuance, enforcement proceedings, premises, judicial practice
Bibliografia:
Bojanowski E., Lang J., Postępowanie administracyjne. Zarys wykładu, Warszawa 1999.
Grześkiewicz W., Egzekucja administracyjna – teoria i praktyka. Z orzecznictwem sądowoadministracyjnym, Warszawa 2006.
Hauser R., Leoński Z. [w:] Postępowanie egzekucyjne w administracji. Komentarz, red.
R. Hauser, A. Skoczylas, Warszawa 2016.
Jankowiak D., Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Komentarz, Wrocław 2008.
Klat-Wertecka L., Umorzenie administracyjnego postępowania egzekucyjnego [w:] System egzekucji administracyjnej, red. J. Niczyporuk, S. Fundowicz, J. Radwanowicz, Warszawa 2004.
Jędrzejewski T., Masternak M., Rączka P., Administracyjne postępowanie egzekucyjne, Toruń 2013.
Klak-Wertelecka L., Niedopuszczalność egzekucji administracyjnej. Wrocław 2009.
Klat-Wertelecka L., Niewykonalność obowiązku administracyjnoprawnego, „Wrocławsko-Lwowskie Zeszyty Prawnicze” 2012/2.
Król M., Problematyka oceny zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej, „Przegląd Prawa Publicznego” 2017/10.
Możyłowski P., Zasady ogólne administracyjnego postępowania egzekucyjnego, „Studia Prawnicze KUL” 2016/1.
Ofiarska M., Postępowanie egzekucyjne w administracji, Szczecin 2000.
Ofiarska M., Znaczenie zasad ogólnych administracyjnego postępowania egzekucyjnego
w orzecznictwie sądów administracyjnych, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska Lublin – Polonia, Sectio H Oeconomia” 2016/1.
Ostojski P., Instytucja upomnienia w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, „Samorząd Terytorialny” 2011/10.
Ostojski P., Glosa do wyroku NSA z 19 lipca 2011 r., III FSK 314/10, „Przegląd Orzecznictwa Podatkowego” 2012/5.
Piątek W., Zakończenie administracyjnego postępowania egzekucyjnego, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 2016/1.
Pietrasz P. [w:] Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, red. D.R. Kijowski, Warszawa 2015.
Przybysz P., Postępowanie egzekucyjne w administracji. Komentarz, Warszawa 2015.
Skoczylas A., Postępowanie egzekucyjne w administracji [w:] Prawo procesowe administracyjne. System Prawa Administracyjnego. Tom 9, red. R. Hauser, Z. Niewiadomski, Warszawa 2017.
Żyliński M., Postępowanie egzekucyjne w administracji. Teoria i praktyka. Przepisy prawne. Wzory pism, Suwałki 1995.
mgr Barbara Zaręba-Teterycz
Katedra Postępowania Administracyjnego i Sądowoadministracyjnego, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Decyzja kasacyjna w ogólnym postępowaniu administracyjnym
Każde postępowanie administracyjne jest postępowaniem indywidualnym. Jest to sekwencja czynności proceduralnych podjętych w celu przeanalizowania i rozstrzygnięcia konkretnego przypadku w drodze decyzji administracyjnej. Decyzja merytorycznie kończy postępowanie zarówno w I, jak i II instancji. Decyzje wydane przez organ odwoławczy określane są jako decyzje kasacyjne. Przeprowadzenie postępowania odwoławczego w formie kasacji jest możliwe, gdy zachodzi potrzeba przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w sprawie kluczowych okoliczności rozstrzygnięcia. Organ odwoławczy nie może orzekać w innym zakresie, niż wcześniej zostało to zrobione. W szczególności zmiana materialnej podstawy prawnej decyzji organu odwoławczego, a także orzeczenie w sprawie, która nie została rozpoznana w postępowaniu w pierwszej instancji, narusza tożsamość sprawy, a w konsekwencji zasadę dwuinstancyjności.
Słowa kluczowe: decyzja administracyjna, decyzja kasacyjna, organ odwoławczy, decyzja w sprawie umorzenia, decyzja uchylająca, ponowne rozpatrzenie sprawy
Cassation decision in general administrative proceedings
Each administrative procedure is an individual proceeding. It is a sequence of procedural steps taken to analyse and resolve a specific case by way of an administrative decision. The decision substantively terminates the proceedings in both first and second instance. Decisions issued by the appeal body are referred to as cassation decisions. Appeal proceedings in the form of cassation are possible if there is a need to conduct explanatory proceedings regarding the key circumstances of the settlement. The appeal body cannot adjudicate to a different extent than was previously done. In particular, changes in the substantive legal basis of the decision by the appeal body, as well as rulings on issues that were not identified in the first instance proceedings, violate the identity of the case and, consequently, the principle of two-instance proceedings.
Keywords: administrative decision, cassation decision, appeal body, decision on redemption, decision repealing, reconsideration
Bibliografia:
Adamiak B., Z problematyki właściwości sądów administracyjnych (art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a.), „Zeszyty Naukowe Sądownictwa Administracyjnego” 2006/2.
Adamiak B., Borkowski J., Glosa do wyroku NSA z dnia 21 lutego 1994 r., I SAB 54/93, „Orzecznictwa Sądów Polskich” 1995/11, poz. 222.
Adamiak B., Borkowski J., Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 1996.
Adamiak B., Borkowski J., Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2016.
Adamiak B. [w:] Adamiak B., Borkowski J., Kodeks postepowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2012.
Bogusz B., Charakter prawny decyzji organu odwoławczego, „ Gdańskie Studia Prawnicze” 2013/1.
Bucholski B., Jaśkiewicz J., Mikos-Sitek A., Samorządowe kolegia odwoławcze w systemie administracji publicznej, Warszawa 2016.
Chrościelewski W., Tarno J.P., Postępowanie administracyjne i postępowanie przed sądami administracyjnymi, Warszawa 2009.
Chróścielewski W., W sprawie projektu nowelizacji przepisów k.p.a., Rzeszów 2009.
Dawidowicz W., Wstęp do nauk prawnoadministracyjnych, Warszawa 1974.
Dawidowicz W., Zarys procesu administracyjnego, Warszawa 1989, s. 167.
Dawidowicz W., Z problematyki decyzji organów administracji państwowej w świetle orzecznictwa NSA, „Państwo i Prawo” 1984/10.
Dobkowska B., Muzyczuk B., Zasada dwuinstancyjności postępowania administracyjnego a wydawanie rozstrzygnięć kasacyjnych na przykładzie samorządowych kolegiów odwoławczych [w:] Kodyfikacja postępowania administracyjnego na 50-lecie K.P.A., red. Niczyporuk J., Lublin 2010.
Hauser R., Wróbel A., Niewiadomski Z., System Prawa Administracyjnego. t. 9. Prawo procesowe administracyjne, Warszawa 2014.
Kędziora R., Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2014.
Kędziora R., Ogólne postępowanie administracyjne, Warszawa 2015.
Kmiecik Z.R., Instancja i tryb postępowania administracyjnego a prawo strony do żądania jego umorzenia, „Samorząd Terytorialny” 2008/5.
Sawuła R., Kilka uwag w sprawie nowego brzmienia art. 138 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, „Administracja” 2011/1.
Wierzbowski R. (red.), Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Legalis 2017.
Wróbel A., Jaśkowska M., Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2013.
Zimmermann J., Polska jurysdykcja administracyjna, Warszawa 1996.
