Nowelizacja przepisów Kodeksu cywilnego o przedawnieniu roszczeń
prof. dr hab. Piotr Machnikowski
Uniwersytet Wrocławski
Nowelizacja przepisów Kodeksu cywilnego o przedawnieniu roszczeń
Ustawa z 13.04.2018 r., która weszła w życie 9.07.2018 r., znacząco zmieniła regulację przedawnienia roszczeń zawartą w kodeksie cywilnym. Ogólny termin przedawnienia skrócono z dziesięciu do sześciu lat. Terminy przedawnienia wynoszące co najmniej dwa lata będą upływały z końcem roku kalendarzowego. Przedawnienie roszczeń przedsiębiorców przeciwko konsumentom będzie brane przez sąd pod uwagę z urzędu, a nie na zarzut pozwanego, jak było to dotąd (i jak będzie nadal w odniesieniu do dłużników niebędących konsumentami). Sąd może jednak nie uwzględnić upływu terminu przedawnienia, jeżeli wymagają tego względy słuszności.
W artykule podjęto szczegółowe problemy interpretacji nowych przepisów. W szczególności, nie jest w pełni jasne, do których roszczeń będzie odnosić się zasada uwzględniania upływu terminu z urzędu, ponieważ pojęcie konsumenta odnosi się wyłącznie do osób dokonujących czynności prawnych z przedsiębiorcą. Autor analizuje także skutki skrócenia ogólnego terminu przedawnienia i omawia złożone problemy praktyczne, jakie będą powstawały przez pierwsze sześć lat po wejściu w życie nowych przepisów.
Słowa kluczowe: przedawnienie roszczeń, ochrona konsumentów
Amendments to Civil Code provisions on time limits for claims
Act of April 13, 2018, coming into force on July 9, 2018, has significantly changed the civil code provisions on time limits for claims. The general time limit has been shortened from ten to six years. Limitation periods which are two years or longer will lapse at the end of the calendar year. With regard to businesses’ claims against the consumer, the statute of limitations will be taken into account by the court ex officio and not only when the respondent raised exception of limitation (which was the rule so far and remains applicable to debtors other than consumers). The court, however, may disregard the statute of limitations on the grounds of equity.
The article discusses specific issues of interpretation that arise with regard to amended law. In particular, it is not entirely clear, to which kinds of claims the ex officio rule will apply, as the notion of consumer is limited to the person who is in a contractual relation with a tradesman. The author also analyses consequences of shortening the general prescription period and discusses complex practical issues that will arise in the transition period of first six years after the new law comes into force.
Keywords: statute of limitations, consumer protection
Bibliografia:
Dolecki H., Wiśniewski T. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t. 2, Warszawa 2013
Ereciński T. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t. 3, Postępowanie rozpoznawcze, Warszawa 2016
Gniewek E., Machnikowski P. (red.), Kodeks cywilny. Komentarz, Warszawa 2017
Górowski J., Zarzut przedawnienia w procesie cywilnym [w:] Ars et usus. Księga pamiątkowa ku czci Sędziego Stanisława Rudnickiego, Warszawa 2005
Kuźmicka-Sulikowska J., Idea przedawnienia i jej realizacja w polskim kodeksie cywilnym, Wrocław 2015
Machnikowski P. (red.), Kodeks cywilny. Księga I. Część ogólna. Projekt Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego przyjęty w 2015 r. z komentarzem członków zespołu problemowego KKPC, Warszawa 2017
Machnikowski P., O potrzebie zmiany przepisów normujących przedawnienie roszczeń, „Państwo i Prawo” 2018/6, s. 107 i n.
Radwański Z. (red.), System Prawa Prywatnego, t. 2, Prawo cywilne – część ogólna, Warszawa 2008
Wilejczyk M., Nadużycie zarzutu przedawnienia przez dłużnika czy nieuwzględnienie upływu przedawnienia ze względu na szczególne okoliczności leżące po stronie wierzyciela – uwagi de lege ferenda, „Monitor Prawniczy” 2014/5
dr hab. Piotr Rylski
Uniwersytet Warszawski, Wydział Prawa i Administracji
prof. dr hab. Karol Weitz
Uniwersytet Warszawski, Wydział Prawa i Administracji
Postępowania dotyczące europejskiego poświadczenia spadkowego – rozporządzenie nr 650/2012 a prawo krajowe (szkic prawnoporównawczy)
Artykuł został dofinansowany z dotacji na utrzymanie potencjału badawczego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego.
Udział w autorstwie wynosi po 50%.
Artykuł omawia w ujęciu prawnoporównawczym unormowania krajowe dotyczące postępowań w przedmiocie wydania europejskiego poświadczenia spadkowego i innych związanych z tym postępowań. Analizie poddano system francuski, belgijski, niemiecki i austriacki. Autorzy dokonali porównania przyjętych rozwiązań z obowiązującymi w Polsce i wskazali na główne różnice i podobieństwa. Omówiono przede wszystkim kwestie organów właściwych w tych postępowaniach, a także kognicję organu, aktywność przy dokonywaniu ustaleń faktycznych, sposób wydawania rozstrzygnięć oraz kontroli instancyjnej.
Słowa kluczowe: europejskie poświadczenie spadkowe, prawo spadkowe, rozporządzenie nr 650/2012, dziedziczenie
Proceedings regarding the European Certificate of Succession - Regulation No 650/2012 and national laws (comparative essay)
The article discusses, in comparative form, national regulations concerning proceedings regarding the issue of the European Certificate of Succession and other related proceedings. This analysis concerns the French, Belgian, German and Austrian systems. The authors compared the adopted solutions with those beeing in force in Poland and pointed out the main differences and similarities. First of all, the issues of competent bodies in these proceedings were discussed, as well as the organ's cognition, its activity in making factual findings, the manner of issuing decisions and finally instance control.
Keywords: European Certificate of Succession, inheritance law, Regulation No. 650/2012, succession
Bibliografia:
Barnich L., Présentation du règlement successoral européen [w:] Actualités en droit international prive, red. A. Nuyts, Bruxelles 2013
Barthm P., Pesendorfer U., Erbrechtsreform 2015, Wien 2015
Biernat J., Organ wydający jako organ właściwy do dokonania sprostowania, uchylenia, zmiany lub zawieszenia skutków europejskiego poświadczenia spadkowego, „Studia Prawnicze, Rozprawy i Materiały” 2015/2
Bonomi A., Wautelet P., Le droit européen des successions. Commentaire du Règlement (UE) no 650/2012 du 12 julliet 2012, Bruxelles 2016
Burgstaller A., Neumayr M., Geroldinger A., Schmaranzer G. (red.), Die EU-Erbrechtsverordnung, Wien 2016
Deixler-Hübner A., Schauer M. (red.) Kommentar zur EU-Erbrechtsverordnung (EuErbVO), Wien 2015
Döbereiner Ch., Das Gesetz zum Internationalen Erbrecht und zur Änderung von Vorschriften zum Erbschein, „Neue Juristische Wochenschrift“ 2015/34
Dorsel Ch., Erläuterungen zu der Verordnung (EU) Nr 650/2012 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 4. Juli 2012 über die Zuständigkeit, das anzuwendende Recht, die Anerkennung und Vollstreckung öffentlicher Urkunden in Erbsachen sowie zur Einführung eines Europäischen Nachlasszeugnisses – Europäische Erbrechtsverordnung 2012 [w:] Internationaler Rechtsverkehr in Zivil- und Handelssachen, red. R. Geimer, R.A. Schütze, München, stan: maj 2017 r.
Dorsel Ch., Remarques sur le certificat successoral européen [w:] Europe for notaries, notaries for Europe, Bruxelles 2017
Dutta A., Das neue Internationale Erbrechtsverfahrensgesetz, „Zeitschrift für Erbrecht und Vermögensnachfolge“ 2015/5
Dutta A., Weber J. (red.) Internationales Erbrecht, München 2016
Eccher B., Die österreichische Erbrechtsreform, Wien 2017
Ereciński T. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t. 6, Międzynarodowe postępowanie cywilne. Sąd polubowny (arbitrażowy), Warszawa 2017
Górny W., Podmioty uprawnione do ubiegania się o wydanie europejskiego poświadczenia spadkowego – analiza art. 63 ust. 1 rozporządzenia nr 650/2012 z dnia 4 lipca 2012 r., „Zeszyt Naukowy Koła Cywilistów Uniwersytetu Wrocławskiego” 2015/9
Informacja Najwyższej Rady Notariatu Francji (Conseil Supérieur du Notariat) –https://www.inafon.fr/uploads/doc/20160114122400_gp_cse_28_aout_2015_2015-08-28_17-52-32_134.pdf (dostęp: 18.08.2018 r.)
Jankowski J. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t. 2, Warszawa 2015
Lange K.W., Europäisches Nachlasszeugnis – Antragsverfahren und Verwendung im deutschen Grundbuchverkehr, „Deutsche Notar-Zeitschrift“ 2016/2
M. Neumayr, Europäisches Nachlasszeugnis, Österreichisches Anwaltsblatt 2016/5
Maliszewska-Nienartowicz J., Postępowanie o wydanie europejskiego poświadczenia spadkowego – nowe obowiązki sądów państw członkowskich Unii Europejskiej, „Europejski Przegląd Sądowy” 2016/5
Marciniak A. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t. 4, Warszawa 2017
Margoński M., Ogólna charakterystyka europejskiego poświadczenia spadkowego, „Prawo w Działaniu” 2016, t. 27
Mayr P.G. (red.) Handbuch des europäischen Zivilverfahrensrechts, Wien 2017
Mayr P.G., Fucik R., Verfahren außer Streitsachen, Wien 2013
Pisuliński J., Europejskie poświadczenie spadkowe [w:] Rozprawy cywilistyczne. Księga pamiątkowa dedykowana Profesorowi Edwardowi Drozdowi, red. M. Pecyna, J. Pisuliński, M. Podrecka, Warszawa 2013
Pisuliński J., Postępowanie w sprawie sprostowania, zmiany lub uchylenia europejskiego poświadczenia spadkowego [w:] Sine ira et studio. Księga jubileuszowa dedykowana Sędziemu Jackowi Gudowskiemu, red. T. Ereciński, P. Grzegorczyk, K. Weitz, Warszawa 2016
Pytlewska-Smółka M., Europejskie poświadczenie spadkowe, „Nowy Przegląd Notarialny” 2016/1
Rauscher Th. (red.), Europäisches Zivilprozessrecht- und Kollisionsrecht. EuZPR/EuIPR. Kommentar, Köln 2016
Rauscher Th. (red.), Münchener Kommentar zum FamFG. Gesetz über das Verfahren in Familiensachen und in den Angelegenheiten der freiwilligen Gerichtsbarkeit (FamFG) mit Internationalem und Europäischem Zivilverfahrensrecht in Familiensachen (IZVR, EuZVR), München 2013
Rechberger W. H., Kieweler F., Das Europäische Nachlasszeugnis [w:] Die EU-Erbrechtsverordnung in Österreich, red. W. H. Rechberger, B. Zöchling-Jud, Wien 2015
Reinhartz B., Commentaire du règlement européen sur les successions, Paris 2015
Van Boxstael J.-L., Goossens E., Brève intorduction au certificat successoral européen, Revue du notariat belge 2017
Wagner R., Scholz Ph., Der Referentenentwurf eines Gesetzes zur Durchführung der EU-Erbrechtsverordnung, „Zeitschrift für das gesamte Familienrecht“ 2014/9
Wittwer A., Praxisfragen der Europäischen Nachlasszeugnisses, insbesondere im Verhältnis zu Drittstaaten, Österreichisches Anwaltsblatt 2015/2
Załucki M. (red.) Unijne Rozporządzenie spadkowe Nr 650/2012. Komentarz, Warszawa 2015
Załucki M., Adaptacja prawa polskiego do wymogów unijnego rozporządzenia spadkowego (Nr 650/2012), „Studia Prawnicze, Rozprawy i Materiały” 2015/2
prof. dr hab. Mirosław Nesterowicz
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Dyrektywa Unii Europejskiej o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych, jej implementacja do prawa polskiego i odpowiedzialność biur podróży
Autor przedstawia dyrektywę (UE) 2015/2302 z 25.11.2015 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych i polską ustawę implementującą z 27.10.2017 r. Wskazuje, że celem dyrektywy jest dostosowanie zakresu ochrony podróżnego do rozwoju rynku turystycznego od przyjęcia dyrektywy 90/314/EWG (nie tylko tradycyjnych wcześniej organizowanych imprez turystycznych, lecz także powiązanych usług turystycznych). Następnie analizuje odpowiedzialność biur podróży – organizatorów imprez turystycznych za niewykonanie lub nienależyte wykonanie usług turystycznych wchodzących w skład imprezy turystycznej (odpowiedzialność na zasadzie ryzyka, odszkodowanie za szkodę majątkową i zadośćuczynienie za szkodę niemajątkową – utratę przyjemności z podróży lub wakacji, ograniczenie wysokości odszkodowania, przedawnienie roszczeń, regres biur podróży – organizatorów wobec osób trzecich – usługodawców).
Słowa kluczowe: prawo turystyczne, dyrektywa UE, ustawa implementująca, odpowiedzialność biur podróży, ochrona podróżnego
Directive of the European Union on package travel and linked travel arrangements, its implementation into Polish law and liability of travel agencies
Author presents a Directive (EU) 2015/2302 of 25 November 2015 on package travel and linked travel arrangements and Polish implementation Act of 27 October 2017. He indicates that Directive aim is to adopt the scope of protection of the traveller to take account of development of the travel market since the adoption of Directive 90/314/EEC (not only traditional pre-arranged packages, but also linked travel arrangements). Then he analyses liability of travel agencies – the organizers of package travel for a failure to perform or improper performance of the travel services included in the package travel (liability based on risk, compensation for damages and non-material damages – loss of enjoyment of the tri por holiday; limitation of compensation for damages; limitation period for introducing claims, recourse of the travel agencies against third parties – services providers).
Keywords: tourism law; directive of the European Union; liability of travel agencies – organizers of package travel; consumer (traveller) protection; compensation for material and non-material damages
Bibliografia:
Barczak-Oplustil A., Problem zbiegu terapii uzależnień ze środkami przewidzianymi ustawą o przeciwdziałaniu narkomanii [w:] Nowelizacja prawa karnego 2015. Komentarz, red. W. Wróbel, Kraków 2015
Długosz J, Komentarz do rozdziału X k.k. – Środki zabezpieczające [w:] Kodeks karny. Część ogólna, t. II. Komentarz do art. 32 – 116 k.k., red. M. Królikowski i R. Zawłocki, Warszawa 2015
Góralski P, Środki zabezpieczające w polskim prawie karnym, Warszawa 2015
Hofmański P., Paprzycki L.K., Sakowicz A., Komentarz do rozdziału X k.k. – Środki zabezpieczające [w:] Kodeks karny, red. M. Filar, Warszawa 2016
Krajewski K, Ewolucja środków zabezpieczających stosowanych wobec osób uzależnionych w ustawodawstwie polskim [w:] System prawa karnego, t. 7 – Środki zabezpieczające, red. L.K. Paprzycki, Warszawa 2012
Krajewski K., Środki zabezpieczające o charakterze leczniczym stosowane wobec sprawców przestępstw uzależnionych od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych [w:] System prawa karnego, t. 7 – Środki zabezpieczające, red. L.K. Paprzycki, Warszawa 2012
Krajewski K., Zmiany regulacji dotyczących leczniczych środków zabezpieczających stosowanych wobec sprawców uzależnionych wprowadzone ustawą nowelizacyjną z dnia 20.02.2015 r. [w:] System prawa karnego – t. 7, Środki zabezpieczające, red. L.K. Paprzycki, Warszawa 2015
Majewski J., Kodeks karny. Komentarz do zmian 2015, Warszawa 2015
Osiński L., Komentarz do rozdziału XIII k.k.w. – Środki zabezpieczające [w:] Kodeks karny wykonawczy. Komentarz, red. J. Lachowski, Warszawa 2016
Zakrzewski P., Środki zabezpieczające o charakterze wolnościowym [w:] Nowelizacja prawa karnego 2015. Komentarz, red. W. Wróbel, Kraków 2015
Zgoliński I., Komentarz do rozdziału X k.k. – Środki zabezpieczające [w:] Kodeks karny. Komentarz, red. V. Konarska-Wrzosek, Warszawa 2016
Andrzej Stempniak
sędzia w stanie spoczynku
Przyczynek do wykładni orzeczeń sądu
Określony w art. 352 Kodeksu postępowania cywilnego zabieg wykładni wyroku prowadzi do usunięcia wątpliwości co do treści wydanego przez sąd rozstrzygnięcia. W artykule omówiono zasady dokonywania wykładni orzeczeń sądu, precyzując jej przedmiot i granice oraz kognicję sądu w tym zakresie. Polski system normatywny opiera się na założeniu, że dokonywana wykładnia oznaczonego orzeczenia i przysługujący od tego orzeczenia środek zaskarżenia mają niezależne byty prawne.
Słowa kluczowe: wykładnia wyroku, orzeczenie sądu, uzasadnienie orzeczenia, środek zaskarżenia
A monograph on the interpretation of court decisions
The procedure of judgement interpretation, specified in Art. 352 of the Code of Civil Procedure, leads to the removal of doubts about the content of the decision made by the court. The article discusses the rules of making the interpretation of court decisions, specifying its object and limits, as well as the jurisdiction of the court in this area. Polish normative system is based on the assumption that the interpretation of a particular judicial decision and the prosecution measure that belongs to this decision have independent legal states.
Keywords: interpretation of court decision, court decision, reasons of the judgement, prosecution measure
Bibliografia:
Berutowicz W., Postępowanie cywilne w zarysie, Warszawa 1978
Bladowski B., Metodyka pracy sędziego w sprawach cywilnych, Kraków 1999
Broniewicz W., Postępowanie cywilne w zarysie, Warszawa 2008
Broniewicz W., W kwestii zarządzeń sądu w postępowaniu cywilnym, „Nowe Prawo” 1972/7–8
Ereciński T. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, red. T. Ereciński, t. 2, Warszawa 2012, s. 124
Ereciński T. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, red. T. Ereciński, t. 5, Warszawa 2012, s. 598–599
Gapska E., Wady orzeczeń sądowych, Warszawa 2009
Góra-Błaszczykowska A. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, red. A. Góra-Błaszczykowska, t. 1, Warszawa 2013, s. 755
Góra-Błaszczykowska A., Postanowienia sądu pierwszej instancji w procesie cywilnym, Warszawa 2002
Haÿduk-Hawrylak J., Wykładnia przepisów prawnych dokonywana przy wydawaniu orzeczeń oraz wykładnia orzeczeń w procesie cywilnym [w:] Wokół problematyki orzeczeń, red. Ł. Błaszczak, Toruń 2007
Jakubecki A. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, red. H. Dolecki, T. Wiśniewski, t. 1, Warszawa 2011, s. 1105 i 1109
Jędrzejewska M. (aktualizacja J. Gudowski) [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, red. T. Ereciński, t. 2, Warszawa 2012, s. 104
Klich-Rump J., Podstawa faktyczna rozstrzygnięcia sądowego w procesie cywilnym, Warszawa 1977
Klimkowicz J., Notka do postanowienia SN z 3.06.1966 r., II CZ 75/66, OSPiKA 1967/7–8, poz. 180
Kopaliński W., Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Warszawa 1988
Korzan K., Postępowanie nieprocesowe, Warszawa 2004
Krajewski J., Orzeczenia sądowe i koszty procesu, Katowice 1966
Kunicki I., O aktualności zasady lata sententia desinit esse iudex w polskim procesie cywilnym [w:] Ewolucja polskiego postępowania cywilnego wobec przemian politycznych, społecznych i gospodarczych. Materiały konferencyjne Ogólnopolskiego Zjazdu Katedr Postępowania Cywilnego Szczecin-Niechorze 28–30.9.2007 r., red. H. Dolecki, K. Flaga-Gieruszyńska, Warszawa 2009
Kunicki I., Związanie sądu wydanym orzeczeniem w procesie cywilnym, Warszawa 2010
Lipiński K., Kodeks postępowania cywilnego z orzecznictwem okresu powojennego i komentarzem, Warszawa 1961
Litauer J.J., Rektyfikacja wyroków w polskiej procedurze cywilnej, Poznań 1933
Litauer J.J., Święcicki W., Kodeks Postępowania Cywilnego. Tekst kodeksu i przepisów wprowadzających z orzecznictwem Sądu Najwyższego oraz przepisy uzupełniające i związkowe, t. 1, Warszawa 1947
Lizer S., W kwestii zarządzeń sądu w postępowaniu cywilnym, „Nowe Prawo” 1973/7–8
Lizer S., Zarządzenia według kodeksu postępowania cywilnego, „Nowe Prawo” 1969/6
Miączyński A., Znaczenie i rola uzasadnienia orzeczenia sądowego w sprawach cywilnych, „Państwo i Prawo” 1970/11
Piasecki K. [w:] Kodeks postępowania cywilnego z komentarzem, red. J. Jodłowski, K. Piasecki, t. 2, Warszawa 1989, s. 575
Piasecki K. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, red. A. Marciniak, K. Piasecki, t. 1, Warszawa 2014
Piasecki K. [w:] System prawa procesowego cywilnego, t. 2, Postępowanie rozpoznawcze przed sądami pierwszej instancji, red. Z. Resich, Ossolineum 1987, s. 380–381
Piasecki K., Glosa do orzeczenia SN z 29.06.1960 r., 2 CR 352/60, „Nowe Prawo” 1963/1
Piasecki K., Sprostowanie, uzupełnienie i wykładnia orzeczeń sądów cywilnych, „Palestra” 1961/1
Piasecki K., Wyrok pierwszej instancji w procesie cywilnym, Warszawa 1981
Rosengarten F., Sprostowanie, uzupełnienie i wykładnia orzeczeń w postępowaniu cywilnym, „Nowe Prawo” 1971/6
Rylski P. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, red. H. Dolecki, T. Wiśniewski, t. 5, Warszawa 2012, s. 343–344
Schulbaum K., O postanowieniach i zarządzeniach, „Głos Prawa” 1933/5
Siedlecki W. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, red. Z. Resich, W. Siedlecki, t. 1, Warszawa 1969, s. 531 i 541
Siedlecki W. [w:] W. Siedlecki, Z. Świeboda, Postępowanie cywilne. Zarys wykładu, Warszawa 2000, s. 284
Siedlecki W., Przegląd orzecznictwa SN, „Państwo i Prawo” 1980/8
Siedlecki W., Glosa do postanowienia SN z 10.11.1970 r., II CZ 139/70, „Państwo i Prawo” 1972/5
Siedlecki W., Przegląd orzecznictwa SN, „Państwo i Prawo” 1964/4
Siedlecki W., Przegląd orzecznictwa SN, „Państwo i Prawo” 1968/7
Siedlecki W., Przegląd orzecznictwa SN, „Państwo i Prawo” 1975/4
Siedlecki W., Przegląd orzecznictwa SN, „Państwo i Prawo” 1976/10
Siedlecki W., Zarys postępowania cywilnego, Warszawa 1966
Siedlecki W., Zaskarżalność orzeczeń w sądowym postępowaniu cywilnym [w:] Studia z prawa postępowania cywilnego. Księga pamiątkowa ku czci Zbigniewa Resicha, red. M. Jędrzejewska, T. Ereciński, Warszawa 1985
Stempniak A. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, red. A. Marciniak, K. Piasecki, t. 1, Warszawa 2016, s. 1525 i 1534
Sychowicz M., Glosa do postanowienia SN z 21.05.1975 r., IV PZ 26/75, OSPiKA 1976/6, poz. 112
Świeczkowski J., Wykładnia orzeczeń w sądowym postępowaniu cywilnym, „Problemy Egzekucji” 2002/21
Telenga P. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Praktyczny komentarz, red. A. Jakubecki, Kraków 2005, s. 451
W. Broniewicz, Glosa aprobująca do wyroku SN z 12.12.2000 r., V CKN 175/00, OSP 2001/7–8, poz. 116
Warzocha E., Ustalenie stosunku prawnego lub prawa w sądowym postępowaniu cywilnym, Warszawa 1982
Wengerek E., Przegląd orzecznictwa SN, „Nowe Prawo” 1964/9
Wengerek E., Przegląd orzecznictwa SN, „Nowe Prawo” 1968/4
Wengerek E., Przegląd orzecznictwa SN, „Nowe Prawo” 1975/6
Wengerek E., Przegląd orzecznictwa SN, „Nowe Prawo” 1976/7–8
Wiśniewski T., Przebieg procesu cywilnego, Warszawa 2009
Zieliński A. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, red. A. Zieliński, Warszawa 2012, s. 555
dr Katarzyna Czerwińska-Koral
adiunkt w Katedrze Prawa Rolnego i Gospodarki Przestrzennej na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego; sędzia sądu rejonowego
Zasady obrotu nieruchomościami rolnymi w postępowaniach sądowych po 29.04.2016 r. – wybrane zagadnienia praktyki sądowej. Część 1
Sądowy obrót nieruchomościami rolnymi w pewnych sytuacjach jest objęty szczególnym reżimem wynikającym z przepisów ustawy z 11.04.2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego. Przy stosowaniu tych przepisów istnieje konieczność wielopoziomowej ich interpretacji. Pamiętać należy, że dopiero potwierdzenie, że mamy do czynienia z nieruchomością rolną i nabyciem nieruchomości rolnej w rozumieniu ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego, będzie oznaczać konieczność zastosowania szczególnych zasad obrotu nieruchomościami rolnymi wynikającymi z tej ustawy.
Słowa kluczowe: ustawa z 11.04.2003r. o kształtowaniu ustroju rolnego, sądy, Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa, własność rolnicza, szczególne zasady obrotu nieruchomościami rolnymi, postępowania sądowe
Rules of trading in agricultural properties in court proceedings after 29 April 2016 - selected issues from judicial practice. Part 1
When applying the provisions of the Agricultural System Structuring Act of 11 April 2003, it is necessary to interpret them at many levels. Such an interpretation is carried out in particular by a civil-law notary prior to taking a notarial act. Courts, administrative authorities, enforcement authorities, as well as the Agricultural Property Agency must also conduct such an analysis. The detailed rules of trading in agricultural properties under the said Act need to be applied only after you have confirmed that you deal with an agricultural property and the purchase of an agricultural property within the meaning of the said Act.
Keywords: Agricultural System Structuring Act of 11 April 2003, courts, Agricultural Property Agency, agricultural property, the particular rules of trading in agricultural properties, court proceeding
Bibliografia:
Barłowski B. [w:] Pojęcie nieruchomości gruntowej położonej w mieści i istota podziału takiej nieruchomości w świetle ustawy z dnia 6 lipca 1972 r., „Palestra” 1980/11–12
Bieluk J., Ustawa o kształtowaniu ustroju rolnego. Komentarz, Warszawa 2016
Bieniek G., Kształtowanie ustroju rolnego [w:] Nieruchomości. Problematyka Prawna, red. G. Bieniek, S. Rudnicki, Warszawa 2011
Breyer S., Przeniesienie własności nieruchomości, Warszawa 1975
Ciepła H., Aspekty prawne obrotu gruntami rolnymi od 30.04.2016 r. na nowych zasadach ustalonych w ustawie z dnia 11.04.2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego oraz w ustawie z dnia 14.04.2016 r. o wstrzymaniu sprzedaży nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, „Rejent” 2016/9
Czechowski P., Wieczorkiewicz P., Problemy integracji prawnej w swobodę obrotu nieruchomościami rolnymi w ustawie o kształtowaniu ustroju rolnego i jej wpływ na interpretacje ustawodawstwa krajowego, SIA 2005, Tom V
Czerwińska-Koral K., Podział quoad usum nieruchomości rolnej, Warszawa 2015
Czerwińska-Koral K., Pojęcie nieruchomości rolnej jako wyznacznik zasad obrotu nieruchomościami rolnymi, „Rejent” 2016/6
Czerwińska-Koral K., Verification of the term „agricultural property” in the light of the amended provisions of the Agricultural System Structuring Act of 11 April 2003, Annuals of the Administration and Law, Sosnowiec 2017
Czerwińska-Koral K., Sądowy dział spadku jako nabycie nieruchomości rolnej – wybrane aspekty praktyczne, „Białostockie Studia Prawnicze” 2017/4
Grabarek W., Określenie nieruchomości podlegającej dziedziczeniu na zasadach dziedziczenia gospodarstw rolnych, NPN 2005/2
Gniewek E., Obowiązki notariusza w świetle współczesnych ograniczeń obrotu nieruchomościami rolnymi, w: Zawieranie i wykonywanie umów. Wybrane zagadnienia, red. E. Gniewek, Wrocław 2004
Gniewek E., w:, Kodeks cywilny. Komentarz, E. Gniewek (red.), Warszawa 2011,
Ignatowicz J. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, praca zbiorowa, red. Z. Resich, J. Ignatowicz, J. Pietrzykowski, I. Bielski, Warszawa 2000
Katner W.J. [w:] System Prawa Prywatnego, t. I, Prawo cywilne. Część ogólna, red. M. Safian, Warszawa 2007
Klat-Górska E., Przeniesienie własności nieruchomości rolnej – przykłady ograniczeń, Wrocław 2003
Jaroszewicz M., Kozikowska K., Pązik A., Wujczyk A., Zieliński Ł., Prawo rolne. Repertorium. Testy, Warszawa 2012
Kopyra J., Podział nieruchomości gruntowej na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami, Warszawa 2008
Kurosz K., Prawo nabycia Agencji Nieruchomości Rolnych i zasada nabywania nieruchomości rolnej jedynie przez rolnika indywidualnego a zniesienie współwłasności nieruchomości rolnej [w:] Nieruchomości rolne w praktyce notarialnej, red. P. Księżak, J, Mikołajczyk, Warszawa 2017
Maj K., Zmiany w ustawie o kształtowaniu rolnego obowiązujące od dnia 30.04.2016 r., „Krakowski Przegląd Notarialny” 2016/2
Michnik A., Obowiązki nabywcy nieruchomości rolnej wynikające z ustawy z dnia 11.03.2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego, „Krakowski Przegląd Notarialny” 2017/1
Mysiak P., O pojęciu nieruchomości gruntowej, „Rejent” 2004/8
Pisuliński J., O niektórych osobliwościach obrotu nieruchomościami rolnymi, „Rejent 2016/5
Rudnicki S., Pojęcie nieruchomości gruntowej, „Rejent” 1994/1
Rudnicki S., O pojęciu nieruchomości w prawie cywilnym, „Przegląd Sądowy” 1999/9
Szereda A.J., Problematyka orzeczenia sądu w ustawie o kształtowaniu ustroju rolnego, „Krakowski Przegląd Notarialny” 2016/4
Truszkiewicz Z., Nieruchomość rolna i gospodarstwo rolne w rozumieniu U.K.U.R., „Krakowski Przegląd Notarialny” 2016/2
Truszkiewicz Z., O kilku podstawowych zagadnieniach na tle ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego (część II), „Rejent” 2017/11
Wolanin M., Podziały i scalenia nieruchomości, Warszawa 2011
Durzyńska M., Podział nieruchomości, Warszawa 2011
Tymon Markiewicz
doktorant w Katedrze Postępowania Karnego na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II; aplikant adwokacki Lubelskiej Izby Adwokackiej
Instytucja obrońcy do określonej czynności w świetle konstytucyjnego prawa do sądu oraz celu procesu w postaci rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie
Autor przedstawia problematykę instytucji obrońcy do określonej czynności (art. 78 § 1a Kodeksu postępowania karnego), analizując ją poprzez pryzmat konstytucyjnego prawa do sądu (prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki) oraz celu procesu w postaci rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie. Syntetycznie opracowane zostają normy dot. czasu trwania postępowania, instytucja obrońcy do określonej czynności oraz jej miejsce w systemie prawa do obrony. Poprzez analizę judykatury i doktryny oraz wykładnię przepisów prawa, następuje wyartykułowanie zagrożeń, które mogą zaistnieć przy stosowaniu instytucji z art. 78 § 1a Kodeksu postępowania karnego. Efektem przeprowadzonych działań jest przedstawienie stanowiska, iż instytucja obrońcy do określonej czynności jest, przynajmniej po części, irrelewantna w stosunku do aktualnie obowiązującego modelu prawa do obrony, w szczególności poprzez stworzenie przyczynku do możliwości znaczącego przedłużania postępowania. Końcowo autor formułuje wnioski de lege ferenda odnoszące się nie tylko do instytucji z art. 78 § 1a Kodeksu postępowania karnego, ale w ogólności do modelu prawa do obrony, postulując konieczność zapewnienia oskarżonemu realnego dostępu do obrońcy, w oparciu m.in. o normy minimalne prawa UE.
Słowa kluczowe: obrońca, prawo do sądu, cel procesu, czas procesu
Institution advocate for a specific procedural action in a view of the constitutional right to court and the purpose of the criminal process in the form of recognize the case within a reasonable time
The author presents the problem of the institution of an advocate to a specific action (Article 78 § 1a Code of Criminal Procedure), analyzing it through the prism of the constitutional right to court (the right to hear the case without unreasonable delay) and the purpose of the purpose of the criminal process in the form of recognize the case within a reasonable time. It presents legal norms regarding the duration of the proceedings, the institution of an advocate to a specific action and its place in the defense rights system. Analyzes judicature and doctrine and interprets the law, and consequently indicates threats that may arise in the application of the institution with art. 78 § 1a Code of Criminal Procedure. The effect of the activities carried out is to present the position that the institution of advocate to a specific action is, at least in part, irrelevant to the currently applicable model of defense rights, in particular by creating a contribution to the possibility of a significant extension of the proceedings. Finally, the author formulates the conclusions of de lege ferenda, postulating the need to provide the accused with real access to an advocate, based, inter alia, on for minimum standards of EU law.
Keywords: advocate, right to court, purpose of the criminal process, time of the criminal process
Bibliografia:
Daszkiewicz W., Prawo karne procesowe. Zagadnienia ogólne, t. 1, Poznań 1999.
Garlicki L. (red.), Zubik M. (red.), Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, t. 1, LEX 2016.
Kurowski M., Znowelizowany Kodeks postępowania karnego w pracy prokuratora i sędziego. Zagadnienia ogólne i postępowanie przygotowawcze, Kraków 2015.
Skorupka J. (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2017.
Skowron A., Rzetelny proces karny w ujęciu Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, „Prokuratura i Prawo” 2017/11.
Skrzydło W., Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, LEX 2013.
Steinborn S. (red.). Kodeks postępowania karnego. Komentarz do wybranych przepisów, LEX 2016.
Świecki D., Czynności procesowe obrońcy i pełnomocnika w sprawach karnych, Warszawa 2016
Świecki D. (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. 1, LEX 2018.
Świecki D. (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. 1, Warszawa 2017.
Uzasadnienie do projektu ustawy z 27.09.2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1247), druk sejm. nr 870, VII kadencja.
Wąsek-Wiaderek M., Aktywność obrońcy i pełnomocnika na etapie postępowania przejściowego [w:] Obrońca i pełnomocnik w procesie karnym po 1 lipca 2015 r. Przewodnik po zmianach, red. P. Wiliński, Warszawa 2015.
Wiliński P., Proces karny w świetle Konstytucji, Warszawa 2011.
Zagrodnik J., Metodyka pracy obrońcy i pełnomocnika w sprawach karnych i karnych skarbowych, Warszawa 2017
mgr Kamil Siwek
doktorant, Katedra Prawa Karnego, Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Wykładnia znamienia „pogrzeb” na tle art. 195 § 2 k.k. jako przykład dopuszczalnego przełamania znaczenia językowego
W opracowaniu podjęto problematykę wykładni znamienia „pogrzeb” na tle art. 195 § 2 Kodeksu karnego. Kwestia ta nie ogranicza się li tylko do perspektywy art. 195 § 2 Kodeksu karnego, ale ma wymiar daleko szerszy, uniwersalny, związany z pytaniem, czy wykładnia przepisów karnych może prowadzić do przełamania znaczenia płynącego z wykładni językowej, znaczenia pochodzącego z języka ogólnego lub prawniczego, jeżeli za takim przełamaniem przemawiają rezultaty wykładni systemowej i funkcjonalnej. Wspomniane przełamanie wyników wykładni językowej pojawia się zwłaszcza w tych sytuacjach, w których pogrzeb ma charakter symboliczny i dotyczy osoby zmarłej uznanej za zaginioną i uznanej za zmarłą lub której sąd stwierdził zgon, a także osoby, która za życia złożyła oświadczenie o donacji, a więc przekazaniu swoich zwłok publicznej uczelni medycznej. W tych sytuacjach nie odbywa się pochówek ciała lub prochów zmarłego, w związku z czym nie należy wiązać karnoprawnego znaczenia znamienia „pogrzeb” z pochówkiem. To samo dotyczy karnoprawnego wyrażenia :grób” oraz „miejsce spoczynku zmarłego” w rozumieniu art. 262 § 1 i 2 Kodeksu karnego.
Słowa kluczowe: wykładnia językowa, przestępstwa przeciwko wolności sumienia i wyznania, ograbienie grobu, ograbienie miejsca spoczynku, usiłowanie
Interpretation of the term “funeral” against the background of Article 195 § 2 of the Penal Code as an example of a permitted breaking of the linguistic meaning
The paper addresses the issue of the interpretation of the term “funeral” against the background of Article 195 § 2 of the Penal Code. This issue is not limited only to Article 195 § 2 of the Penal Code, but goes far beyond its scope, assuming universal proportions connected with the question whether interpretation of penal regulations may lead to a breaking of the meaning derived from linguistic interpretation, general language or legal language, if such breaking is supported by the results of systemic and functional interpretation. This breaking of linguistic interpretation occurs especially in situations where the funeral is symbolic and refers to a deceased person who has been declared missing and presumed dead, or who has been declared dead by the court and who has made a donation declaration, i.e. has donated their corpse to a public medical school. In these situations, there is no burial of the body or ashes of the deceased, and therefore one should not link the criminal law meaning of the term "burial" with internment. The same is true of the criminal law expression "grave" and "resting place of the deceased" within the meaning of Article 262 §1 and 2 of the Penal Code.
Keywords: linguistic interpretation, crimes against the freedom of conscience and religion, grave robbing, resting place robbing, attempt
Bibliografia:
Andrejew I. [w:] I. Andrejew, W. Świda, W. Wolter, Kodeks karny z komentarzem, Warszawa 1973
Bafia J., Mioduski K., Siewierski M., Kodeks karny. Komentarz, t. 2, Warszawa 1987
Bogucki O., Model wykładni funkcjonalnej w derywacyjnej koncepcji wykładni prawa, Szczecin 2016
Dukiet-Nagórska T., Prawo karne. Część ogólna. Szczególna i wojskowa, red. T. Dukiet-Nagórska, Warszawa 2016
Dutkiewicz W., O znaczeniu jurysprudencyi, Warszawa 1875
Filar M. [w:] Kodeks karny. Komentarz, red. M. Filar, Warszawa 2012
Flemming M., Kutzmann W., Przestępstwa przeciwko porządkowi publicznemu. Komentarz, Warszawa 1999
Góral R., Kodeks karny. Praktyczny komentarz, Warszawa 2007
Gutekunst W. [w:] O. Chybiński, W. Gutekunst, W. Swida, Prawo karne. Część szczególna, red. W. Świda, Wrocław–Warszawa 1980
Hypś S. [w:] Kodeks karny. Komentarz, red. A. Grześkowiak, K. Wiak, Warszawa 2015
Janyga W. [w:] Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, tom I, red. M. Królikowski, R. Zawłocki, Warszawa 2017
Kozłowska-Kalisz P. [w:] Kodeks karny. Komentarz, red. M. Mozgawa, Warszawa 2017
Królikowski M., Zawłocki, R., Prawo karne, Warszawa 2015
Majcher Sz., W kwestii tzw. prawotwórstwa sądowego (na przykładzie orzecznictwa SN w sprawach karnych), „Państwo i Prawo” 2004/2
Makarewicz J., Kodeks karny z komentarzem, Lwów 1935
Makarska M., Przestępstwa przeciwko wolności sumienia i wyznania w Kodeksie karnym z 1997 roku, Lublin 2005
Marek A., Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2010
Mały słownik języka polskiego, red. S. Skorupka, H. Auderska, Z. Łempicka, Warszawa 1968
Majer P., Pogrzeb symboliczny po donacji zwłok na cele naukowe – aspekty prawnokanoniczne, „Annales Canonici” 2016/12
Makowski W., Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 1937
Morawski L., Zasady wykładni prawa, Toruń 2014
Peiper L., Komentarz do Kodeksu karnego, Kraków 1936
Pływaczewski E. [w:] Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, t. 2, red. A. Wąsek, Warszawa 2004
Pohl Ł, Prawo karne. Wykład części ogólnej, Warszawa 2015
Radwański Z., Prawo cywilne – część ogólna, Warszawa 2005
Siewierski M., Kodeks karny i prawo o wykroczeniach. Komentarz, Warszawa 1965
Słownik języka polskiego, t. 11, red. W. Doroszewski, Warszawa 1964
Słownik języka polskiego, t. 1, red. M. Szymczak, Warszawa 1988
Słownik języka polskiego, t. 2, red. M. Szymczak, Warszawa 1988
Słownik synonimów, A. Dąbrówka, E. Geller, R. Turczyn, Warszawa 1998
Słownik synonimów polskich, red. Z. Kurzowa, Warszawa 2004
Słownik wyrazów bliskoznacznych, red. S. Skorupka, Warszawa 1986
Sobczak J. [w:] Kodeks karny. Komentarz, red. R.A. Stefański, Warszawa 2017
Stanisz P. [w:] Mezglewski A., Misztal H., Stanisz P., Prawo wyznaniowe, Warszawa 2011
Stefański R.A., Przestępstwo złośliwego przeszkadzania wykonywaniu aktu religijnego (art. 195 § 1 k.k.), „Prokuratura i Prawo” 2005/2
Stefański R.A., Prawo karne materialne. Część szczególna, Warszawa 2009
Szpunar A., O ochronie pamięci osoby zmarłej, „Palestra” 1984/7–8
Śliwowski J., Prawo karne, Warszawa 1975
Uniwersalny słownik języka polskiego, t. 3, red. S. Dubisz, Warszawa 2006
Wielki słownik wyrazów bliskoznacznych, red. M. Bańko, Warszawa 2005
Wojciechowska J., Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, red. A. Wąsek, t. 1, Warszawa 2004
Zgoliński I. [w:] Kodeks karny. Komentarz, red. V. Konarska-Wrzosek, Warszawa 2016
Zieliński M., Osiemnaście mitów w myśleniu o wykładni prawa, „Palestra” 2011/3–4
Zieliński M., Wykładnia prawa. Zasady. Reguły. Wskazówki, Warszawa 2017
Zoll A., Kodeks karny. Część ogólna. Tom I. Komentarz do art. 1-52, red. W. Wróbel, A. Zoll, Warszawa 2016
mgr Adriana Tomczyk
asystent w Katedrze Prawa Cywilnego i Handlowego, Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Szczeciński
O zwrocie świadczenia, którego cel nie został osiągnięty. Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 9.10.2015 r., IV CSK 772/14
Glosowany wyrok dotyczy problematyki rozliczeń majątkowych osób, które pozostawały w pozamałżeńskim związku, niewykazującym cech konkubinatu. Pomimo że samo rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego co do obowiązku zwrotu dokonanych w tym czasie przysporzeń jest trafne, to jednak wątpliwości wzbudza zastosowana podstawa prawna zasądzonego roszczenia. Autorka krytycznie odniosła się do stosowania kondykcji ob rem w sytuacji, gdy stan faktyczny sprawy przemawia za uznaniem, że strony łączył stosunek zobowiązaniowy.
Słowa kluczowe: związek pozamałżeński, konkubinat, bezpodstawne wzbogacenie
About the return of a performance, whose intended purpose had not been achieved. A Gloss on Judgement Supreme Court of 9 October 2015, IV CSK 772/14
The commented judgment concerns the issues of property settlements of persons who remained in an extramarital relationship, but which was not a cohabitation. Although the decision of repayment obligation from disposal of property rights is accurate, raises doubts about the legal basis. The author is critical to condictio ob rem applied by the Supreme Court. The facts of the case support the conclusion that, there is a contractual relationship between parties to the proceedings.
Keywords: extramarital relationship, cohabitation, unjustified enrichment
Bibliografia:
Borysiak W., Glosa do wyroku SN z 21.6.2006 r., II CK 342/05, „Przegląd Sądowy” 2009/3
Dubis W., Glosa do wyroku SN z 21.6.2006 r., II CK 342/05, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2006/10, poz. 113
Gutowski M., Glosa do wyroku SN z 21.6.2006 r., II CK 342/05, „Palestra” 2008/1–2
Księżak P., Glosa do wyroku SN z 21.6.2006 r., II CK 342/05, „Monitor Prawniczy” 2007/10
Nazar M. [w:] Prawo rodzinne, J. Ignatowicz, M. Nazar, Warszawa 2016
Nazar M., Rozliczenia majątkowe konkubentów, Lublin 1993
Olechowski M., Glosa do wyroku SN z 21.6.2006 r., II CK 342/05, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2007/4, poz. 50
Robaczyński W., Z problematyki rozliczeń majątkowych między byłymi konkubentami, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica” 1993/57
Smyczyński T., Prawo rodzinne i opiekuńcze, Warszawa 2016
Sobczyk M., Rozliczenia między stronami związków partnerskich na podstawie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 2015/2
Szlęzak A., Konkubinat a bezpodstawne wzbogacenie, Uwagi na tle judykatury SN, „Ruch Prawniczy Ekonomiczny i Socjologiczny” 1989/3
Szlęzak A., Stosunki majątkowe między konkubentami. Zagadnienia wybrane, Poznań 1992 Nazar M., Rozliczenia majątkowe konkubentów, Lublin 1993
Maciej Błotnicki
doktorant w Katedrze Prawa Karnego i Kryminologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Pojęcie interesu publicznego na gruncie art. 231 k.k. Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 24.05.2017 r., II AKa 120/17
W powyższej glosie dokonano analizy typu czynu zabronionego uregulowanego w art. 231 § 1 Kodeksu karnego w kontekście znamienia interesu publicznego i jego znaczenia dla wykładni typu. Argumentacja zawarta w rozstrzygnięciu podziela dominujące w doktrynie prawa stanowisko, które w ocenie autora nie zasługuje na aprobatę.
Słowa kluczowe: nadużycie zaufania, interes publiczny
Term of public interest based on the art. 231 k.k. Commentary to the judgment of the Appellate Court in Warsaw on 24 May 2017, II AKa 120/17
This commentary explores the type of the act proibited undert Article 231 § 1 of the Penal Code, in the context of public interest and the significance of this sign for the interpretation of a prohibited act. The verdict agrees with the dominant position of the doctrine of criminal law. According to the author, it does not deserve approval.
Keywords: abuse of trust, public interest
Bibliografia:
Andrejew I., Ustawowe znamiona wyjaśniające, „Państwo i Prawo” 1960/8–9
Andrejew I., Świda W., Wolter W., Kodeks karny z komentarzem, Warszawa 1973
Bachmat P., Przedmiot przestępstw sprzedajności i przekupstwa osoby pełniącej funkcję publiczną, cz. 2, „Jurysta” 2005/12
Bielski M., Kontrowersje w zakresie materialnego bądź formalnego charakteru przestępstwa nadużycia władzy, „Przegląd Sądowy” 2011/9
Bojarski T. red., Kodeks karny. Komentarz, LEX 2016, komentarz do art. 231
Dębski R., O przepisach blankietowych w prawie karnym. Uwagi wprowadzające, „Acta Universitatis Lodziensis” 1991, Folia Iuridica 47
Dębski R., Pozaustawowe znamiona przestępstwa. O ustawowym charakterze norm prawa karnego i znamionach typu czynu zabronionego nie określonych w ustawie, Łódź 1995
Doroszewski W. (red.), Słownik języka polskiego, https://sjp.pwn.pl/szukaj/interes.html
Giezek J., Kardas P., Sporne problemy przestępstwa działania na szkodę spółki na tle aktualnych wymagań teorii i praktyki, „Palestra” 2002/9–10
Giezek J., Odpowiedzialność karna notariusza w świetle art. 231 kodeksu karnego, „Rejent” 2006/3
Giezek J. red. Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, Warszawa 2014
Góral R., Górniok O. (red.), Przestępstwa przeciwko instytucjom państwowym i wymiarowi sprawiedliwości, Rozdział XXIX i XXX Kodeksu karnego Komentarz, Warszawa 2000
Góral R., Kodeks karny. Praktyczny komentarz, Warszawa 2007
Groszyk H., Korybski A., Konflikt interesów i prawo, Warszawa 1990
Grześkowiak A., Wiak K. (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2017
Hoc S., Odpowiedzialność karna za nadużycie władzy, „Wojskowy Przegląd Prawniczy” 2005/4
Kallaus Z., Przestępne nadużycie władzy, Warszawa 1982
Kardas P., Odpowiedzialność za nadużycie władzy publicznej w przypadku niezawiadomienia o popełnionym przestępstwie, „Prokuratura i Prawo” 2007/7–8
Komierzyńska E., Zdyb M., Klauzula interesu publicznego w działaniach administracji publicznej, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska” sectio G, Ius, 2016/63
Konarska-Wrzosek V. (red.), Kodeks karny. Komentarz, LEX 2016, komentarz do art. 231
Kordela M., Zasady prawa jako normatywna postać wartości, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 2006/1
Kordela M., Zasady prawa. Studium Teoretycznoprawne, Poznań 2012
Korybski A., Kostyckij M.W., Leszczyński L. red., Pojęcie interesu w naukach prawnych, prawie stanowionym i orzecznictwie sądowym Polski i Ukrainy, Lublin 2006
Królikowski M., Zawłocki R. red., Kodeks karny. Część szczególna, t. 2, Warszawa 2017
Leszczyński L., Tworzenie generalnych klauzul odsyłających, Lublin 2000
Makarewicz J., Kodeks karny z komentarzem, Lublin 2012
Makowski W., Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 1933
Marek A., Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2010
Michalska-Warias A., Nowikowski I., Piórkowska-Flieger J. (red.), Teoretyczne i praktyczne problemy współczesnego prawa karnego. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Tadeuszowi Bojarskiemu, Lublin 2011
Mocarska D., Przestępne nadużycie władzy przez funkcjonariuszy policji w ujęciu prawnokarnym i kryminologicznym, Szczytno 2013
Mozgawa M. (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2012
Palka P., Sprzedajne nadużycie funkcji publicznej. Studium z prawa karnego, Olsztyn 2011;
Palka P., Glosa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 9 czerwca 2010 r., SK 52/08, „Studia Prawnoustrojowe” 2012/15
Peiper L., Komentarz do kodeksu karnego, Kraków 1936
Pieńkoś J., Słownik łacińsko-polski. Łacina w nauce i kulturze, Warszawa 1996
Pikulski S., Brzeziński B., Goettel M., Biegalski A., Goettel A., Gibasiewicz D. red., Ius Et Lex. Księga jubileuszowa Profesora Andrzeja Kabata, Olsztyn 2004
Pohl Ł. (red.), Aktualne problemy prawa karnego. Księga Pamiątkowa z okazji Jubileuszu 70. urodzin Profesora Andrzeja J. Szwarca, Poznań 2009
Przyborowska-Klimczak A., Taracha A. red., Iudicium Et Scientia. Księga jubileuszowa Profesora Romualda Kmiecika, Warszawa 2011
Spotowski A., Przestępstwa służbowe. Nadużycie służbowe o łapownictwo w nowym kodeksie karnym, Warszawa 1972
Stefański R.A. (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2017
Szymczak M. (red.), Słownik języka polskiego PWN, t. 1, Warszawa 1998
Wąsek A., Zawłocki R. (red.), Kodeks karny. Część szczególna, t. 2, Warszawa 2010
Wilczyńska A., Interes publiczny w prawie stanowionym i orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego, „Przegląd Prawa Handlowego” 2009/6
Wróbel W., Zoll A. red., Kodeks karny. Część szczególna, t. 2, Warszawa 2017
Zdyb M., Interes jednostki a interes publiczny (społeczny). Konflikt interesów, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska”, sectio G, Ius, 1993/40
Zimmermann J., Administracyjny tok instancji, Kraków 1986
Zimmermann J., Ordynacja podatkowa. Komentarz. Postępowanie podatkowe, Toruń 1998;
Zoll A. (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, Kraków 1998
Zoll A., Glosa do uchwały siedmiu sędziów Sądu Najwyższego Izba Karna z dnia 24 stycznia 2013 r., I KZP 24/12, OSP 2013/7–8, poz. 82
Żmigrodzki P. (red.), Wielki słownik języka polskiego, http://wsjp.pl/do_druku.php?id_hasla=5102&id_znaczenia=0
Żurawik A., Interes publiczny, interes społeczny i interes społecznie uzasadniony, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 2013/2
